Een paar voorbeelden:
Racisme. Ik kan een sterk oordeel hebben op mensen die racistische opmerkingen maken. Maar als ik niet erken dat ik soms bang ben in een donker steegje als ik een man op me af zie komen die er anders uitziet dan ikzelf dan ontken ik dat deel in mijzelf die ‘soms racistisch is’.
Moord. Ik kan een sterk oordeel hebben op zij die moorden. Maar als ik niet durf te erkennen dat als ik bedreigt wordt, of iemand mijn kind bedreigt ik in staat zou zijn tot hetzelfde; dan ontken ik dat deel in mijzelf.
Boosheid. Iets minder extreem, maar als je NOOIT boos mag zijn van jezelf omdat je dat niet vindt kunnen, je er een oordeel op hebt dan komt je dat tegen in je buitenwereld. Zodra je gaat zien dat er ook altijd een boos deel in jou aanwezig is; vindt er magische heling plaats.
Wat helpt dit nou?
Als je gaat inzien dat ALLES ook in jouzelf zit, helpt dat ENORM met empathie voor iedereen en alles om je heen. Je kunt de schoonheid, en liefde ook in die ander zien, ook na onaangepast gedrag/slecht gedrag/gedrag wat wordt afgekeurd of niet goed te praten is. Omdat niemand alleen maar goed of kwaad is.
Het leven houdt ons constant een spiegel voor. Alles wat we in onszelf niet erkennen en alles waar we ons tegen verzetten gaat groeien en woekeren. Op het moment dat we het erkennen vind er direct heling plaats en ontstaat er ruimte voor nieuwe inzichten en nieuwe ervaringen.
Dat is de pracht van schaduwwerk. Het geeft je een grotere liefdevollere kijk op de mensheid in zijn geheel. Ik moet hierbij altijd denken aan deze twee quotes die ooit op mijn pad kwamen: Out, beyond ideas of wrongdoing and rightdoing there is a field, I will meet you there. En deze is ook zo mooi toepasselijk: there is no saint without a past and no sinner without a future (er is geen heilige zonder verleden en geen zondaar zonder toekomst).
Uiteindelijk is alles liefde, hoe vervormt ook.
